Co takiego robimy, że nasza „moc” się kończy?

Znając koniec historii, można pokusić się o poszukanie logicznych powiązań, faktów, a także postawić hipotezę. Opierając się o rutynę Myślenia Krytycznego Początek/ Środek/ Koniec odnajdziemy środek i początek, czyli zauważymy listę zdarzeń poprzedzających zaistniałą sytuację. 

Zacznijmy. Tak się może zdarzyć.

Koniec:

Ktoś, Ja, Ty, On, Ona… leży w sypialni. Okna przysłonięte, kwiaty w wazonie już dawno zapomniane. Na talerzu nadgryziona, sucha kromka, obok pudełko z tabletkami. Kurz. Duszno. Otwarta książka na podłodze. Słyszysz westchnięcia, widzisz bezsilność, łzę, brak energii. Wypalenie. 

Początek:

Szkoła, nowe wyzwania, priorytety, zmiany, dzieci, młodzież, rodzice, dyrektor, kurator, tempo, podstawa programowa, lektury, wymagania, zmiany, tempo, problemy, zmiany, więcej i więcej, ma być lepiej, szybciej, nie tak tylko tak, egzaminy, wyniki, innowacje, projekty, skargi, dzień, noc, praca, telefon, Messenger, uczniowie, sprawdzam, testuję, pędzę, wymagam, zapominam, praca, odpowiedzialność, itd.

Środek:

Jakie godziny pracy? Nie ustalam, nie egzekwuję.
Równowaga praca – dom- ja, gdzie granice? Nie ma, po co ustalać granice?
Wyślę teraz, sprawdzę teraz, po co czekać do rana?
Kalendarz – wymysł.
Zaproszenia- nie odrzucam, jestem dostępna.
Zdrowie, spacer, dieta, dla kogo? Po co?
Uśmiech, żart ….Chyba żart.
Wdzięczność, a kto ma na to czas?
Brak dobrych nawyków, słodycze, przekąski.
Świętowanie, jakie świętowanie?
Biegnę dalej.
Zabawa? Kontakty z przyjaciółmi? Ależ, kiedy? Mnóstwo spraw do zrobienia.
Autonomia, elastyczność- nie znam, nie mam.

Koniec:

Ktoś, Ja, Ty, On, Ona… leży w sypialni. Okna przysłonięte, kwiaty w wazonie już dawno zapomniane. Na talerzu nadgryziona, sucha kromka, obok pudełko z tabletkami. Kurz. Duszno. Otwarta książka na podłodze. Słyszysz westchnięcia, widzisz bezsilność, łzę, brak energii. Wypalenie. 

Zakładam, że od środka każdej historii wiele zależy. Zadbajmy o środek, zmieniajmy go świadomie.

Pozdrawiam,

Agnieszka Pilch