Mamy być może morze możliwości…

Postawy MK:

Rutyny MK: 

  • Most 
  • Widzę, myślę, zastanawiam się
  • Bubble Double

Materiał:

-> mit o Dedalu i Ikarze (5 klasa) lub „Możliwości” Wisława Szymborska (6 klasa)

-> książka Może autorstwa Kobiego Yamady, zilustrowanej przez Gabriellę Barouch 

Zajęcia rozpoczęliśmy od zapoznania się z mitem o Dedalu i Ikarze w klasie piątej, a w szóstej zmierzyliśmy się z wierszem Wisławy Szymborskiej pt. „Możliwości”.  W analizie i interpretacji tekstu pomogła uczennicom i uczniom rutyna Widzę, myślę, zastanawiam się. 

Następnie porozmawialiśmy o spostrzeżeniach młodych badaczy literatury. 

Niektórych piątoklasistów/ niektóre piątoklasistki intrygowała postawa Minosa, inni i inne pochylali się nad tragedią Dedala, a pozostali i pozostałe oceniali postawę Ikara. 

Dlatego zapisaliśmy cechy bohaterów, aby zastanowić się, czy Ikar to marzyciel, a może nieposłuszny i lekkomyślny młody człowiek? Zdania były podzielone, ale ciekawie argumentowane. 

Jedna z uczennic zapoznała nas z kolejnym związkiem frazeologicznym z obszaru mitologicznego, jakim jest ikaryjski lot. 

A w klasie szóstej poddaliśmy analizie i interpretacji wiersz Szymborskiej za pomocą rutyny Widzę, myślę, zastanawiam się. Tekst noblistki pozornie prosty okazał się jednak trudny, aczkolwiek badacze i badaczki literatury poradzili sobie z niewielką moją pomocą w odszyfrowaniu poetyckich zagadek. Poznaliśmy też pojęcie anafory i jej funkcję w tekście.

Następnie przeszliśmy do tworzenia MOSTU do słowa może, czyli tytułu kolejnego tekstu literackiego. 

Słowa, jakie się pojawiły: pytanie, niebo, gwiazdy, księżyc, noc, rozwiązanie, morze, móc, decyzje

Pytania: Dlaczego może mówi się jak morze? Czy każdemu może kojarzy się z morzem? Jak można nazwać inaczej „może”? Czy pytanie to może? Ile mamy możliwości? 

Porównania: Może niczym ciekawa odpowiedź. Może jest jak morze myślenia. Może jak świat. Może jest jak wolność.

Kolejna część naszego spotkania minęła nam na zapoznaniu się z książką Może. 

Czasem zatrzymywaliśmy się nad pewnymi stwierdzeniami, odnosiliśmy je do własnych doświadczeń i obserwacji świata. Rozmowa koncentrowała się wokół możliwości każdego człowieka. Zastanawialiśmy się, czy rzeczywiście każdy ma możliwości. Co jest potrzebne do tego, aby się nie poddawać i próbować? Czy jeśli znajdziemy jedną możliwość, którą rozwijamy w życiu, to ma nas zamykać na poszukiwania? 

Na koniec za pomocą Bubble Double porównaliśmy oba poznane teksty, zarówno w klasie piątej jak i szóstej.

Po takich spotkaniach wychodzę z nadzieją, że młodzi ludzie, z którymi się spotykam na lekcjach języka polskiego, wychodzą naładowani pozytywną energią i wiarą w morze własnych możliwości.

Kasia Bębenek