Instytut Krytycznego Myślenia – Rozwijamy kompetencję krytycznego myślenia w polskiej edukacji

MIT #4 “MYŚLENIE KRYTYCZNE JEST W SZKOLE NIEPOTRZEBNE”

MYŚLENIE KRYTYCZNE JEST W SZKOLE NIEPOTRZEBNE

“Myślenie krytyczne jest niezbędne w polskiej szkole. Odejdźmy wreszcie od skostniałego systemu sprzed półwiecza i zadbajmy o przyszłe pokolenia twórców, a nie od-twórców”. OPINIA PO FESTIWALU MYŚLENIA KRYTYCZNEGO

Jeśli w szkole koncentrujemy się przede wszystkim na wiedzy i wypuszczamy absolwentów bez koniecznego im pełnego wyposażenia, to bardzo ograniczamy ich szanse na sukces. Skazujemy ich na pracę, którą za chwilę przejmie sztuczna inteligencja. W najlepszym przypadku zmuszamy do rozpoczęcia kolejnego procesu edukacyjnego w celu nabycia niezbędnych kompetencji, co może im zająć kolejne kilkanaście lat, a w konsekwencji zdyskwalifikować w konkurencji z rówieśnikami na globalnym rynku.

To kolejny, bardzo popularny mit. Bazuje na przekonaniu, że wiedza, która jest już w systemie jest wystarczająca, skończona, i nic lepszego nie wymyślono.

 

Przekonaniem, mocno już nieaktualnym, którym karmi się ten mit jest założenie, że w szkole liczy się przede wszystkim wiedza, nie warto zatem tracić czasu na kompetencje, w tym rozwijanie myślenia.

 

„Kto ma wiedzę, ten ma władzę” – takie przekonanie tworzyło system powszechnej edukacji przez około 180 lat. Mieliśmy mnóstwo dowodów na to, że jest prawdziwe. Każdy, kto zdobył szeroką wiedzę piął się szybko i skutecznie po drabinie kariery – lekarze, prawnicy to klasyczne zawody, które doskonale wpisują się w ten przekaz. Jednak końcówka lat 90. XX w. i nastanie nowej ery informacyjnej całkowicie odmieniło dotychczasowy świat.

 

Wiedza, każda wiedza, dostępna jest w ułamku sekundy, gdy tylko masz dostęp do Internetu – przez telefon, komputer, itp. Po prawie 30 latach widzimy zasadniczą zmianę – dziś możesz uzyskać przewagę i odnieść sukces dzięki kompetencjom. A na każdą kompetencję składają się trzy obszary:

  1. Wiedza; dziś potrzebujemy coraz bardziej specjalistycznej wiedzy, którą sami musimy znaleźć i przyswoić,
  2. Umiejętności, które można wyćwiczyć, podejmując dziesiątki, setki a może nawet tysiące powtórzeń,
  3. Postawy, czyli jak do tego podchodzimy; poszukiwana jest: ciekawość, proaktywność, gotowość dalszego rozwoju i in., których rozwijanie także wymaga odpowiedniej kultury, czasu, ćwiczeń.

Edukacja jest obszarem, który w ostatnich 20–30 latach rozwija się prawdopodobnie najszybciej ze względu na nowe odkrycia dokonywane w zakresie pracy i sposobów uczenia się przez nasz mózg. Mamy również mnóstwo odkryć w dziedzinie psychologii – przede wszystkim emocji, potrzeb, pragnień. Współczesny nauczyciel musi więc nieustannie się uczyć (rozwijać) i, mając na względzie te odkrycia, doskonalić swoje działania edukacyjne, dostosowywać je do potrzeb młodego pokolenia, zmieniającego się rynku pracy.

 

Zachęcam do zakwestionowania przekonań, które leżą u podstaw tego mitu i zbudowania nowych, aktualnych i lepiej dostosowanych do realiów dzisiejszego świata. Jest to możliwe, gdy mamy odpowiednie narzędzia 🙂

MYŚLENIE KRYTYCZNE TO EWOLUCJA, NIE REWOLUCJA

Obejrzyj krótki film i dowiedz się więcej o tej zmianie

Scroll to Top