Instytut Krytycznego Myślenia – Rozwijamy kompetencję krytycznego myślenia w polskiej edukacji

Budowanie poczucia bezpieczeństwa psychologicznego w kulturze myślenia

myślenie krytyczne szkolenie

Budowanie poczucia bezpieczeństwa psychologicznego jest kluczowe, zwłaszcza w kulturze myślenia, gdzie otwartość, refleksja i odwaga do wyrażania swoich myśli są fundamentem. W polskich szkołach, gdzie uczniowie często obawiają się ocen i niechętnie zabierają głos, stworzenie bezpiecznego środowiska, które wspiera myślenie, jest szczególnie ważne. Oto kilka sprawdzonych sposobów, jak można to osiągnąć:

1. Tworzenie wspierającej atmosfery w klasie

  • Podkreślanie wartości błędów jako elementu nauki: Nauczyciel powinien regularnie podkreślać, że błędy są naturalną częścią procesu uczenia się i nie są czymś, czego należy się wstydzić. Możesz np. mówić: „Błędy to okazja do nauki. Cieszę się, że możemy je wspólnie przeanalizować”.
  • Używanie języka akceptującego i wspierającego: Unikaj sformułowań, które mogą wywoływać strach, np. „To jest źle” na rzecz „Zastanówmy się, co możemy tutaj poprawić”. Wspierający język pomaga uczniom czuć się bezpiecznie i motywuje ich do podejmowania prób.

2. Stosowanie strategii budujących zaufanie

  • Relacja nauczyciel-uczeń: Budowanie relacji opartych na szacunku i zaufaniu jest fundamentem poczucia bezpieczeństwa. Poświęć czas na poznanie swoich uczniów – ich zainteresowań, mocnych stron i trudności. Krótkie rozmowy, zainteresowanie ich sprawami poza szkołą czy proste pytania o samopoczucie mogą zdziałać cuda.
  • Wprowadzenie umów klasowych: Twórz razem z uczniami zasady współpracy, które będą dotyczyć wzajemnego szacunku, słuchania się i wspierania. Taka wspólna „umowa” daje uczniom poczucie wpływu i odpowiedzialności za atmosferę w klasie.

3. Zachęcanie do wyrażania swoich myśli i uczuć

  • Pytania otwarte i refleksyjne: Zamiast zamkniętych pytań z jedną poprawną odpowiedzią, stosuj pytania, które zachęcają do refleksji, jak np. „Jakie są twoje przemyślenia na ten temat?” lub „Jak inaczej można by podejść do tego problemu?”.
  • Strefy ciszy i refleksji: Wprowadzenie krótkich momentów ciszy po pytaniu lub dyskusji daje uczniom czas na zebranie myśli i odwagę do wyrażenia się. Warto podkreślać, że każdy ma prawo do przemyślenia swojej odpowiedzi.

4. Promowanie współpracy zamiast rywalizacji

  • Praca w parach i małych grupach: Zachęcaj do współpracy i wspólnego rozwiązywania problemów, co pozwala uczniom poczuć się częścią grupy i dzielić odpowiedzialność za odpowiedzi.
  • Docenianie wysiłku, a nie tylko wyników: Celebruj wysiłek i proces, a nie tylko końcowy rezultat. „Widać, że naprawdę się nad tym zastanawiałeś/zastanawiałaś” to komunikat, który wzmacnia poczucie wartości i bezpieczeństwa.

5. Modelowanie i okazywanie własnych emocji przez nauczyciela

  • Modelowanie otwartości: Nauczyciel może dzielić się swoimi refleksjami, pokazywać swoje wątpliwości i wyrażać, jak sam radzi sobie z błędami. To pokazuje uczniom, że myślenie i refleksja są procesem, który dotyczy każdego, niezależnie od wieku czy roli.
  • Empatyczne reagowanie na uczniowskie problemy: Zamiast odrzucać obawy uczniów, wyraź zrozumienie i chęć pomocy. Uczniowie, którzy czują się zrozumiani, są bardziej skłonni do angażowania się i otwartego myślenia.

6. Wzmacnianie głosu ucznia

  • Regularne sesje refleksyjne: Wprowadź rutynę, gdzie uczniowie mogą wyrazić swoje opinie na temat lekcji, atmosfery w klasie czy trudności, z jakimi się spotykają. Krótkie ankiety, anonimowe skrzynki z pytaniami lub dyskusje grupowe mogą być pomocne.
  • Daj uczniom wpływ na niektóre decyzje: Pozwól uczniom wybrać, jaką formę zadania chcą wykonać lub które tematy są dla nich interesujące. To buduje poczucie sprawczości i bezpieczeństwa.

7. Uznawanie różnorodności i indywidualności

  • Świętowanie różnorodnych perspektyw: Pokazuj, że różne opinie i sposoby myślenia są wartością dodaną w klasie. Docenianie różnorodności sprawia, że uczniowie czują, że ich unikalne spojrzenie jest cenione.
  • Indywidualne podejście: Staraj się dostrzegać i uwzględniać indywidualne potrzeby uczniów, zarówno w kontekście emocjonalnym, jak i edukacyjnym.

Tworzenie psychologicznie bezpiecznego środowiska nie jest łatwym zadaniem, ale ma ogromny wpływ na rozwój uczniów i ich otwartość na myślenie. Bezpieczna klasa to taka, w której uczniowie czują się widziani, słyszani i rozumiani, co z kolei sprzyja ich zaangażowaniu i odwadze w wyrażaniu myśli.

Scroll to Top